Rozdział 7

~*~
 Imany

Obudziłam się przykryta kołdrą w pokoju który zazwyczaj zajmowali rodzice. Moja jaki i Louis'a ciuchy leżały porozrzucane na podłodze. Czy to nie głupie,że nastolatka sypia z przyjacielem swoich rodziców ? Z kimś kto ją wychował ? Z kimś kto trzymał ją na chrzcie ? Dla mnie to nie ma znaczenia, właśnie tego ranka czuję się prawdziwą kobietą. Owinęłam się cienką kołdrą i sięgnęłąm po koszulę Louis'a. Założyłam ją na siebie i naciągnęłam majtki. Przeczesałam włosy palcami i wyruszyłam w poszukiwaniu mężczyzny. Stał w kuchni w samych szarych spodniach dresowych i rozmawiał przez telefon.
-Tak wiem....wrócimy jak najszybciej. Jest cała i zdrowa.Nie musisz się martwić Ness.
Rozmawiał z mamusią. Ah. Oparłam się o kuchenną wyspę i przypatrywałam się jego umięśnionym plecom na którym znajdywały się dwa tatuaże. Serduszko z imieniem cioci oraz latawiec. Trzeba łapać chwilę tak samo jak wiatr podczas puszczania latawca. Te jego teorie.
-Stało się coś ?-zwróciłam się do niego wskakując na blat.
-Wracamy do Londynu. Pakuj się-rzucił chłodno pijąc herbatę.
-Czemu jesteś taki chłodny dla mnie ?
-Im jestem twoim wujkiem i tak teraz będę się zachowywał-wbił nóż w moje serce-kocham Cię to jasne, ale jesteś dla mnie za młoda. Idź się spakować.
-Nie chcesz powiedzieć,że przez to wracamy do domu cztery dni wcześniej.
-Ian i Josh zostali aresztowani-rzucił w moją stronę a mi dosłownie opadła szczęka do kolan.

~*~
Caroline

-Co im strzeliło do głowy-ciocia Perrie chodziła po korytarzu komisariatu.
Wujek Zayn i Liam od godziny rozmawiali z policjantem a ciocia Ness wykłócała się ze strażnikiem,że ma pozwolenie na widzenie z chłopakami.
-Niech pan mnie posłucha, w tej chwili chce się zobaczyć z moim synem-krzyk ciotki nieźle się niósł, nie ma co-inaczej już pan może pakować swoje rzeczy ! Ja ? Co ja mogę panu zrobić ? Pan nie wie z kim teraz rozmawia.
Wyobrażam sobie jakie piekło będzie miała ta dwójka jak tylko opuszczą mury komisariatu oraz cele. W sumie ciekawe co oni zwojowali.
-Zabiję smarkacz, do końca życia nie wyjdzie z domu-z pokoju komisarza wyszli wujkowie.
-Co oni zwojowali ?-doszła do nas ciocia Ness-nie zobaczymy się na razie z nimi.
-Pobili Micheal'a. Kontaktowałem się z adwokatem, ma tu być zaraz.
-Co z nim ?
-Ma tylko złamany nos i lekki wstrząs mózg, Co im strzeliło do głowy-wujek Liam wplótł palce we włosy-Josh rozumiem ale wasz Ian, taki spokojny chłopak.
Czym mógł im się narazić Swift,że tak oberwał ? I to od Ian'a.

~*~
Ian

-Zachowaliście się tak nieodpowiedzialnie !-krzyknęła na nas ciocia Ness kiedy późnym po południem dostali zgodę na wiedzenie.
Przyjrzałem się Imany która przyszła z nią i reszta. Siedziała cicho w kącie i kręciła głową.
-Co wam strzeliło do głowy. Ian pomyślałeś o konsekwencjach ? Będziecie to mieli wpisane w akta-o stół oparł się mój ojciec.
-Mamo-jęknął Josh
-Wiedziałam,że nie zasługiwałeś na anulowanie kary-do reprymendy dołączył jego ojciec.
-Mieliśmy powody, okej ?-zabrałem w końcu głos patrzeć na dziewczynę.
Wiedziała już co mam na myśli. Jej reakcja była potwierdzeniem moich i jej brata teorii.
-Gorszy wpierdol mu się należał, jemu i jego przyjaciołom.
-Wyrażaj się-krzyknął mój ojciec.
Już miałem się odzywać kiedy głos zabrała Imany.
-Nie wierzę.....po co ? Po cholerę się w to mieszacie ?

~*~
Imany

-Nie masz własnych problemów Ian ?Kurwa.-zakryłam twarz dłońmi.
-O czym ty mówisz skarbie-podszedł do mnie ojciec.
-O tym,że to między innym Micheal brał udział w gwałcie-odezwał się mój brat a ja z bezsilności usiadłam z powrotem na krzesełku.
-To prawda ?-kucnęła przede mną mama-Imany czy to prawda ?
Kiwnęłam głową na tak a ona wyszła z pokoju wykręcając czyjś numer.
-Nie...-telefon w mojej kieszeni zawirował.

From: Unknow

Szykuj się już na zemstę. Będzie bolało. 

Ps. Jak myślisz,jak zareagują twoi rodzice kiedy dowiedzą się co robiła ich córeczka podczas ostatnich dni ?

Wróciłam ? Cholernie długo mi to wszystko zeszło i przepraszam,że musieliście tyle czekać :) Przepraszam również za błędy. :*